امسال یکی از متفاوت ترین ۲۲ بهمن های تاریخ انقلاب را به نظاره نشسته بودیم.
۲۲ بهمنی که از منظر امام خامنه ای به واقع تماشایی شد و باز عظمت مردم را به رخ دنیای کفر کشید و دل دوستان و مستضعفین را قرص تر کرد.
اما چیز عجیبی که در این میان رخ داد ، سخنان رییس جمهور روحانی بود که مثل هر سال نبود و شاید از منظر خیلی از دوستان نسنجیده بیان شد.
اما این سخنان روحانی بیشتر استیصال و سردرگمی رییس جمهوری را نشان میداد که در ابتدای دولت دومش دچار بحران محبوبیت شده و سعی در جمع کردن طرفدارانی برای خویش است هرچند با نگاهی اجمالی می توان فهمید که روحانی شعارهایی داد که دیگر برای کمتر کسی اهمیت دارد اما دیگر چاره ای ندارد. غریق در دریا به تکه چوبی چنگ خواهد زد.
سخنان آقای رییس جمهور بیشتر مرا به دو سمت برد ۱. تذکر امام خامنه ایی به مراقبت از خویش در نزدیک شدن به بنی صدر و ۲. سخنرانی ۱۴ اسفند سال ۵۹ بنی صدر.
خداوند حافظ همه ما باشد........... ان شاالله
